Yorum yapmadan önce, kitabın önsözünü oluşturan ve Márquez'in "Neden on iki, neden gezici, neden öykü" başlığını vererek kaleme aldığı cümlelerin bir bölümünü sizlere sunmak istiyorum: “Öyküyü yazma düşüncesi ilk olarak yetmişli yılların başında, Barcelona’da beş yıl yaşadıktan sonra gördüğüm ilginç bir rüya yüzünden geldi aklıma. Rüyamda kendi cenazemde olduğumu görmüştüm, koyu renk giysilere bürünmüş ama bir eğlence havası içindeki bir grup dostumun arasında yürüyordum. Bir arada olmaktan hepimiz mutlu görünüyorduk. Hele ben, uzun zamandan beri görmediğim o en eski, en sevdiğim Latin Amerikalı dostlarımla birlikte olmak için ölümümün bana verdiği bu olağanüstü fırsattan dolayı hepsinden daha çok mutluydum. Törenin sonunda herkes gitmeye başladığında ben de onlarla birlikte gitmeye yeltendim ama içlerinden biri, kesin bir ciddiyetle benim için eğlencenin artık sona erdiğini anlattı. 'Bir yere gidemeyecek olan tek kişi sensin' dedi bana. Ölümün bir daha asla dostlarla birlikte olmamak demek olduğunu ancak o zaman anlayabildim. Nedendir bilmem, bu örnek rüyayı kendi kimliğimin bilincine varma biçiminde yorumladım ve bunun Avrupa’daki Latin Amerikalıların başlarına gelen garip olaylar hakkında yazı yazmak üzere iyi bir başlangıç olacağını düşündüm.“ Ne iyi etmişsin de başlamışsın öykülerini yazmaya Gabo. Bu muhteşem önsözün geri kalan yerleri ise çok daha ilgi çekici olduğu için yazmıyorum, çünkü okumalısınız. Kitap 12 muhteşem öyküden oluşuyor. Hiçbirinin bitmesini istemedim. Hepsi kendi başına bir roman olabilecek nitelikteydi. Yani yine bir Gabo, yine bir başka dünya, yine hayranlık seviyemi daha da yükselten bir eser... Tüm kitapsever dostlarıma iyi okumalar dilerim.

On İki Gezici ÖyküGabriel Garcia Marquez · Can Yayınları · 2015807 okunma

·

35 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.