Sofiya’nın kadın olduğu için bastırdığı istekleri, duyguları ve düşünceleri, 2:
“Sanki bir suç işlemişim gibi, onun yanında kendimi yılgın ve sinmiş buluyor ve ona yük olduğumu sanıyorum; budalalık ama zayıf ve beceriksiz bir kişi izlenimi bırakıyorum.
(…) Bu böyle sürüp gidemez, kendimi yetiştirmem gerek, kocam ve çocuğum için de iyi değil bu durumum; öyle cahilim ki…”
(s. 59. 14.07.1863)