Birkaç kişinin girebileceği üzeri açık bel boyunda dört duvar ve ortasında bir mezar. Yatan, Rahel. Yatan Yâkubun gözbebeği. Yatan Yusufun annesi.
Rahel... Yorgunum... Emanetine sahip olamadım, incimi koruyamadım, dedi Yâkub. Toprak iniltilere gebe sanki. Yusufun kardeşi Bünyamin bir yandan gözünü siliyor bir yandan babası Yâkubun dizini ovuşturuyordu.
Rahel... Sen daha iyi bilirsin, dedi Yâkub. Gözyaşı hala ıslak.
Rabb, Azraili zuhur ettirdi ki Yâkub yığılacaktı.
Yâkub oğlun yaşıyor, dedi Azrail.
Selam kardeşim, dedi Yakub. Mecalden düşerken geldin.
Yâkub peygambere selam olsun, üzülme, yaşıyor Yâkub, bunu bil ve bekle. Sorma. Bilme. Rabb kahrını biliyor. Kalbini duyuyor.
Sustu Azrail. Yâkubun kalp ağrısına dokunmuş oldu...
·
74 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.