Birkaç kişinin girebileceği üzeri açık bel boyunda dört duvar ve ortasında bir mezar. Yatan, Rahel. Yatan Yâkubun gözbebeği. Yatan Yusufun annesi.
Rahel... Yorgunum... Emanetine sahip olamadım, incimi koruyamadım, dedi Yâkub. Toprak iniltilere gebe sanki. Yusufun kardeşi Bünyamin bir yandan gözünü siliyor bir yandan babası Yâkubun dizini ovuşturuyordu.
Rahel... Sen daha iyi bilirsin, dedi Yâkub. Gözyaşı hala ıslak.
Rabb, Azraili zuhur ettirdi ki Yâkub yığılacaktı.
Yâkub oğlun yaşıyor, dedi Azrail.
Selam kardeşim, dedi Yakub. Mecalden düşerken geldin.
Yâkub peygambere selam olsun, üzülme, yaşıyor Yâkub, bunu bil ve bekle. Sorma. Bilme. Rabb kahrını biliyor. Kalbini duyuyor.
Sustu Azrail. Yâkubun kalp ağrısına dokunmuş oldu...
Yusuf rüyasını görürken bir ceylan suya inmiş su içmede demişlerdi onu tasvir edenler...
O su yusufun gözünden akacak, ceylanın kalbine ok saplanacak, Yâkub kan ağlayacak...
Okur Takip Önerileri
o bağrı yanık ihtiyar, ahı dağları eriten Yâkub...
#peygamber
Yâkub haykırışları ve ak düşen gözleri ile içine kapanıp başı eğik gözyaşları dökerken Rabbilalemin teselli gönderdi peygamberine.
Vahiy meleği! Hoşgeldin görüyor musun başıma ne geldi, görüyor musun gözlerime ne oldu, dedi Yâkub... Cebrail konuştu. Ben Allah'ı gösteren aynamı kaybettim Cebrail, dedi Yâkub. Cebrail yine konuştu. Yineledi Yâkub, Ben Allah'ı gösteren aynamı kaybettim, dedi... Cebrail konuştu. Cebrail nefes dedi. Ben Allah'ı gösteren aynamı kaybettim, o benden üstündü! dedi kalp ağrısıyla Yâkub. Çırpındı ve yoruldu. Kaşlarıyla gözleriyle medet diyordu, medet! Cebrail bir avazda ,tek gönlün var, dedi ve gitti. Güm! Tek gönüle iki sevgili...
Rabbim! Mahcubum... Dizlerindeki dirayet bir anda gitti. Yere yığıldı. Secdeye kapandı. Rabbim dedi, ben üzüntümü ve kederimi yalnızca sana getiririm, senden yardım dilerim!"
#peygamber #yakubpeygamber
#simgebayyıldız
Züleyhâ. Dudakları cansız, gözleri fersiz. Bulanık bakışlar, pamuk ipliğine bağlı nefes.
Ey Züleyhâ evin barkın yok mu, diye soruyorlar. Şimdi evim zindan kadar karanlık, diyor Züleyhâ soranlara. Bilmezler ki Züleyhâ çoktan yitirdi evini, dört duvar nesi olur?
Ağırlaşıyor göz kapakları, akıyor sıcaknâr gözyaşları yanaklarından. Parmaklarında bir can kalmaya kalmaya siliyor. Ak, diyor gözyaşım ak! Düş közüme çünkü uyuşuyor gözlerim!
#peygamber #yusufilezüleyha
#simgebayyıldız
Edep ki yasını tutmak için kulübe yapmıştı bu ihtiyar. Ağlamaktan gözlerine ak düşmüş bir ihtiyar...
Hüzünler kulübesinden sayıklayan bir ses. Ken'an'ın Ay'ı ne zaman döneceksin diyor ağıt arasında. Her baktığımda yüreğimin solgun evine hayat verirdin diyor. Kapkaranlık, toprakla sıvalı dört duvarın arasında köşeye sinmiş titrerken buluyorlar Yâkub'u.
Sayıklıyor; oğlum, oğullarım...
#peygamber
#simgebayyıldız
Seneler önce Yusuf'u nasıl yitirdilerse diyeyim, kardeşi Bünyamin'i de öyle yitirdiler diyeyim. Kalp aynı kalp. Gönülsüzlük aynı kalplerde.
Tek fark; bu sefer kasıt yoktu. Gelindi, söylendi.
Çırpındı Yâkub. Yalvardı Yâkub. "Ben sizin elinizden nereye sığınayım! Gözlerimden kan damlıyor. Rabbim... Görüyorsun ciğerimden parça kopuyor."
#peygamber
#simgebayyıldız
Eğer bana deli demeyecekseniz bunadı demeyecekseniz Yusuf'un kokusunu alıyorum, dedi Yâkub.
Gerildiler, kınadılar... Zaten kınarlar, aşk alemine yabancılar... Yâkub küçüldü, iç çekti gözlerini kapadı. Kirpikleri ıslandı.
#peygâmber
#simgebayyıldız
Yakub gözlerini kapattı, içinden bir deniz geçti.
Hây dedi Yakub hây, içinde endişe.
#hayatımveanlar
Oda bir anda havasını yamyamlara bıraktı sanki. Yan yataktaki insan cinsleri bencilce yüksek sesle konuşuyorlardı. Ben bana tahsis edilen yatakta örtü altında gözyaşlarımdan boğulur midem üzüntü tesirinden bulanır ve yaşadıklarımın gerçekliğini sorgularken onlar umarsızca kahkalarla gülüyorlardı. Bir yandan altında dinamit patlamış hayat dinamiklerimi idrake uğraşırken bir yandan ihanet ve bencilliklerinden tiksiniyordum. Ne yaşadığımı bile bile ve göre göre. İnsan bencilliğinin hakikaten sınırı yoktu.
Yakub hepsine sırt çevirdi, İllâ Allah!
