Okuduğum ilk şiir kitabı olduğu için yeri ayrı kalacak. İçindeki şiirler kronolojik sıralanmış, memleket özlemi son sayfalarda iyice artmış. Başlarda her şeye rağmen içinde umut taşıyan Nazım'ın son zamanlarda hasret yüzünden kederlendiğini gördüm. Şiirlerinin bazıları düz yazı gibi olsa da çektiği özlem beni incitti, oğlu Memet'e seslenişi içimi burktu. Şiirlerin, sayfalar yerine dizelerle ne çok şey anlatabildiğini anladım.
