Acılarımızın kaynağı kendimiziz...
Polonyalı roman yazarı 
Stanislaw Lem in bilim kurgu eseri olan "Solaris" insan deneyiminin ve edebiyatının merkezinde yer alan bir soruyu gündeme getirir: İçimizde ne olduğunu anlamadan çevremizi gerçekten anlayabilir miyiz?
Kris Kelvin, yüzeyini kaplayan okyanusu incelemek için Solaris gezegenine geldiğinde, çoktan ölmüş bir sevgilinin yaşayan fiziksel benzerliğinde vücut bulan acı verici, şimdiye kadar bilinçsiz bir anıyı bulur. Kelvin, gezegeni inceleyen diğerlerinin kendi bastırılmış ve yeni bedensel anılarıyla boğuştuğunu öğrenir. Solaris okyanusu, bu anıları yaratan devasa bir beyin olabilir, ancak bunu yapmasının amacı bilinmiyor, bu da bilim adamlarını araştırmalarının odak noktasını değiştirmeye ve önce kalplerinde ne olduğunu anlamadan evreni gerçekten anlayıp anlayamayacaklarını merak etmeye zorluyor...
Solaris içeriğiyle neredeyse bir ders kitabı niteliğindedir: Bilim adamları, kitapla aynı adı taşıyan gezegendeki uzaylılarla iletişim kurmaya çalışır ve başarısız olurlar. Solaris, zekasıyla bilim adamlarını sürekli alt eden okyanus benzeri bir organizmayla kaplıdır. Onların bu organizmayı anlama çabaları geri teper; yaptıkları deneyler yalnızca kendi psikolojik zayıflıklarını ortaya çıkarır. Romanın kahramanı Kris Kelvin, daha önce intihar etmiş olan ve görüntüsü Solaris tarafından yeniden yaratılan sevgilisinin anılarıyla yavaş yavaş çöker. Diğer karakterler de sırayla farklı travmalar yaşarlar. Gezegendeki, kahramanların asla kavrayamayacakları anlaşılması güç, soğukkanlı akademik bir dille tanımlanan "Solaris" ölmeden önce okunması gereken 1001kitap arasındadır. Çok severek okudum bu türe zaten ayrı zaafım vardır*** Filmi de varmış fakat bukadar etkileyici olur mu bilemedim :)))
·
3 artı 1'leme
·425 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.