Baş karakterin yazarın kendi hayatından esinlenerek, tam olarak otobiyografi olarak yazmasa da insaları tanımanın zorluğunun verdiği sancılı sürecin bütün hayatını nasıl yönlendirip kendi içinde çektiği sıkıntıları dışa vuramayıp bir de içinde daha fazla tutamayınca korktuğu ve geri durmaya çalıştığı, başka biri gibi davrandığı insanları da kötü etkisi altına aldığını farkeden bir ana karakter, Yozo’nun hayat hikayesi, okuduğum en dramatik ve negatif enerji içeren kitaplardan biriydi. İntihar girişimleri, peşinden koşulan bir ressamlık hayali ama asla gerçekleşmemesi, öte yandan babasının isteklerini asla reddetmek istemezken tam olarak babasının asla istemeyeceği birine dönüşmesi, sigara ve alkol bağımlılıklarının getirdiği daha da zorlaşn hayatı ve hayatına giren kadınları da kendiyle beraber melankolik ve depresif hayata dahil etmesi… Asla iyi bir olayın olacağıyla ilgili umut vermeyen ve hep kötümser bakış açısından yürüyüp o şekilde devam eden, sonsözde de bunun sebebinin yazarın hayatını konu alması olduğunu anladığımız bir romandı. Akıcı ve güzeldi, okuması keyifliydi fakat sonu bahsettiğim gibi okuru biraz yarım ve üzgün bırakıyor.

İnsanlığımı YitirirkenOsamu Dazai · İthaki Yayınları · 202334bin okunma

·

62 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Öykü özmen