Gözlerinin ufkundan
Her yüzyılın başında bir güneş doğar
Birer nehir olmuş kirpiklerinden
Alsam da yaralı mısralarımı
Ben yalnız gözlerinin
Göklerinin şairiyim bu yerde
Hangi rüzgâra verdiysem hayallerimi
Beni alıp yangınlara götürdü
Muştu beklediğim bütün yelkenlilerden
Ateş düştü içime