Y.A: Buna üzüldüm fakat sen de görüyorsun ki aklın yalnızca bir makineden ibaret, fazlası değil. Üzerinde yetkin yok, onun kendi üzerinde yetkisi yok. Ancak dışarıdan çalıştırılır. Yapısının kanunu öyle. Bu, tüm makinelerin kanunu.
G.A: Otomatik fikirlerden bir tanesini bile değiştirmem asla mümkün değil mi?
Y.A: Hayır. Bunu kendin değil, dış etkenler yapabilir.
G.A: Sadece dışarıdan olanlar, öyle mi?
Y.A: Evet. Sadece onlar.
G.A: Bu savunması imkansız bir görüş. Hatta, gülünç derecede imkansız diyebilirim.
Y.A: Böyle düşünmene sebep olan nedir?
G.A: Bunu yalnızca düşünmüyorum, aynı zamanda biliyorum. Farz et ki, kasten o fikri değiştirmek amacıyla belirli bir düşünce yolunda ilerlemeye, okumaya, çalışmaya başladım. Farz et ki bunu başardım da. Bu, dışarıdan gelen bir dürtünün işi sayılamaz o zaman. Projeyi ben başlattığım için tamamı bana ait ve kişisel.
Y.A: Zerresi bile senin değil. Benimle yaptığın bu konuşma sonucunda gelişti. Aksi takdirde aklına gelmezdi.
Hiçbir insan, bir şey oluşturamaz. Tüm düşünceleri, tüm dürtüleri dışarıdan gelir.
Sayfa 12
·
141 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.