Kemalist laikliğe göre hukukun kaynağı vahiy değil, akıl ve bilimdir.Kitapda, Kemalizm'in ve Atatürk'ün İslam, yaratılış, Allah ve diğer dinler hakkında kendi el yazıları ve notlar tutmuş, neye inandığını ve neyi reddettiğini açıkça ortaya koymuştur. O, ilham ya da vahyi bilgi kaynağı kabul etmez, ona göre hayatta en hakiki yol gösterici bilim ve akıldır. Mustafa Kemal Atatürk'e göre din ve Allah kavramları insanlar tarafından zaman içerisinde ortaya çıkarılmış şeylerdir. Buna bağlı olarak vahiy ve ahiret gibi inanç esasları sonradan icat edilmiştir. Onun düşüncesine göre vahiy yoktur, çünkü vahyeden yoktur. Atatürk, Osmanlı devletinin son zamanlarında, Osmanlı ateizmi ve çağdaş akımlardan pozitivizm, rasyonalizm ve materyalizmin etkisi ile evrimci ve dinleri sorgulayan bir yapıya sahip olmuştur.
Atatürk' e göre dinler sosyal kurumlardır, zamanla büyür ve gelişirler; daha sonra çağın ihtiyaçlarına yenik düşerek tarih sahnesinden çekilirler. Bütün ibadetler, dini inançlar ve ibadet yerleri toplumlar tarafından zamanla oluşturulmuştur. O, dinleri materyalist bir anlayışla yorumlayarak kökeninin vahiy olmadığında ısrar eder. Ona göre "Tanrı" kavramı insanlar tarafından üretildiğinden gerçekte bir tanrı yoktur, İslam Arap milliyetçiliğini ifade eden Muhammed'in kurup geliştirdiği bir ideolojidir. Yine ona göre Muhammed, Allah'ın elçisi olmayıp Kur'an kendi yazdığı bir kitaptır. Muhammed bir devrimcidir, zeki birisidir ancak vahiy almamıştır. Çok ince bir detaya dikkat çekelim; Atatürk din düşmanı değildir, dindar birisi de değildir. Dinleri, insanların ürettiği ve zamanla etkilerini kaybeden toplumsal kurumlar olarak gören Atatürk, dinlere nefret duymaz, onları inceler ve eleştirir sadece.
