Budistlere göre benliğin illüzyonu, tüm olumsuz duygularımızın kaynağıdır; özellikle de “gerçekliğin doğası” (başka bir deyişle, egolarımızdan daha fazlası olduğumuz, bütünle bağlantıda olduğumuz) hakkında kibir, öfke ve kafa karışıklığı. Benlik bir kere gerçekdışı görüldü mü bu duyguların kökü zihinden kazınır ve meditasyoncu “kusursuzlaştırılmış” hale gelir. Zihin, maymundan ceylana döner.