Arka koltuğumdaki yavru "Genellikle Türk çocukları ağlar" yargısını kökten sarsan, Amerikalı bir bebeydi. Ve bu, tecrübeme dayanarak söylüyorum, "Ağlayan bebek - ecnebi ebeveyn" en feci kombinasyonmuş!
Zira Türk anne ve babaları, haklarını yiyemem, uçakta ağlayıp "kıvıldanan" çocuklarına karşı her tür oyalama, pışpışlama, mıncıklama, ağzından yemek tikma, "ce ee" yapma, olmadı azarlama, bitmedi çimcirme denemelerinde bulunurlar sağ olsunlar. Başarısız da olsalar bir çaba gösterirler yani Arkamda oturan Amerikalı baba, bebenin etinden et koparıyorlarmışcasına yaygara yaptığı bir saatlik uçuş boyunca sanırım üç kez, sakin, dingin bir sesle bebeye dönüp, "Ne istiyorsun?" diye sordu! Tahmin edeceğiniz gibi bu beyhude soru havada öylece asılı kaldı!
Sayfa 10Kitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.