Şekle takılıp özün yolunu dikenlemenin en kemirici zararı, yakamıza, din bahsinde yapışmaktadır. Öze yol bulmanın, şişeleri kırıp suya ulaşmanın disiplini olan dini, şekle yenik düşürünce, hangi ümidin soluyuşuyla sonsuza kanatlanacaksınız? Bu olamayacağındadır ki, din gerçeğinin sultan kurumu olan İslam şekle ilahlık payesi verdirmemek için didinir. Sultan kurumun eşsiz Peygamberi diyor ki: “Allah sizin ne kalıplarınıza, ne de mallarınıza bakar; O sizin kalplerinize ve davranışlarınıza değer verir.” (Sf.32, 33)
İslam düşüncesinin burçlarından biri olan İbn Arabî (ölm. 1240) şekil-ruh sırrını evrene uygularken şöyle düşünüyor: “Esas olan, vechullah yani, Allah’ın yüzüdür. Öz odur. Görünen varlık, o özün büründüğü kalıptır. Özün, yarın bir başka şekle bürünmesi ne gariptir, ne de zor: “Her şey yok olur da, Allah’ın yüzü sürekli bâki kalır.” (Kur’an, Kasas, 88) (Sf.32)