Hâsılı
Bizler, toplumun insanı yalnızlaştırdığı bir zamanın içerisinde yaşıyor, yaşamaya çalışıyoruz. Antidepresanların hissizleştirdiği, karnını doyurmak için yaşayan, gökyüzüne bakıp mutsuz yaşayan varlıklar olduk. Çoğu zaman yağmuru, çiçekleri, gülmeyi hatta sevgiyi bile unutmuş canlılar olarak hayatımızı idame ettiriyoruz.
Sayfa 13Kitabı okudu
··
279 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.