Oblomov'a başlamam da, onu okuma sürecim de nerdeyse onun kadar oblomovluk yaparak geçti... Bu yüzden birkaç hafta önce bitirmiş olmama rağmen artık oblomovluk'u bi kenara bırakıp kendisi hakkında konuşulmayı hak ettiğini düşündüğüm için bi şeyler yazmaya karar verdim. Yazar öyle bir karakter çıkarmış ki ortaya bence hemen hemen herkesin hayatında onunla empati kurabildiği zamanlar olmuştur. Çünkü içimizden biri Oblomov, bazen sen, bazen ben, bazen de bi tanıdık... Sadece tembellik diyerek geçebileceğimiz bi hayat değil Oblomov'unki, sanki başından beri biri içindeki yaşama enerjisini hevesini söküp almış ondan ve suçlayamıyorsun bile onu çünkü o bu şekilde yetişmiş böyle görmüş ve belki de zaten böyle doğmuş. Çok gerçekçi bi karakter oluşturmuş yazar, öyle ki günün birinde aşk uğrasa bile hayatına Oblomov'u Oblomov olmaktan çıkaramamış. Oysaki başka romanlarda aşk her zaman iyileştiricidir, değiştiricidir ve dönüştürücüdür'ü öğrendik biz. Ama aslında gerçek hayatta işler böyle ilerlemez, değişmenin bile bi sınırı vardır. Bu açıdan çok gerçekçi ve başarılı buldum kitabı. Şolts'a baktığımızda ise o benim hep imrendiğim her zaman her şeye enerjisi ve hevesi olan insanlar vardır ya o tiplemeyi görüyoruz. Hep meşgul ama her şeye de yetişiyor ve bi o kadar da mutlu aslında bu koşuşturmadan. Öyle ki arkadaşını o bataklıktan çıkarmak için bile defalarca kez uğraşıyor ama bir insan bir şeyi kendi istemedi mi mizacı el vermedi mi hiçbir şey yapamazsınız ya, o da bundan fazlasını yapamıyor işte. Her karakterin çok gerçekçi yazıldığını düşünüyorum ve Olga'da onlardan biri tabikii de. Öyle bir kızın Oblomov'la ömrünü geçiremeyeceği başından beri belliydi. Ama bazen genç kızlık saflığı, heyecanı insanı en ufak ilgide ağına düşürebiliyor. Olga'da Oblomov'un ilgisini, kalbinin temizliğini sevdi ama en çok da onu başarabileceği bi hedefin ihtimali olarak sevdi bence. Sonra da bana kalırsa Şolts'a olan sevgisi ondan aldığı ve alabileceklerinden ibaret gibi bir şeydi. Biraz bencilce buldum yer yer okurken ama kendisine hak verdiğim de çokça oldu. Son olarak beni kitapta okurken açıkçası biraz kızdırmış bi detay olarak Şolts'un Agafya'dan bahsederken eğitimsiz oluşu ve sanki aşağı bi insanmış gibi bi imada bulunması hoşuma gitmedi. Gayet tatlı, son derece özverili ve fedakar bi kadındı. Bana kalırsa şüphesiz Oblomov'un başına gelen en güzel şeydi. Genel olarak kitabı sevdiğimi, okurken kendisiyle benzerliklerimiz yüzünden ara sıra duvar izlettiğini, akıcı bi dille yazılmasına rağmen bazen okuması zor bi hal aldığını söyleyebilirim. Umarım bir daha yollarımız başka bi kitapta kesişir İvan Gonçarov. :)

Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139,6bin okunma

·

131 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Büşra