Nimona şimdi nerede bimiyorum. O günden beri görmedim. En azından, gördüğümü düşünmüyorum. Sanırım emin olmanın bir yolu yok. Bir daha görecek miyim onu da bilmiyorum. Sanırım en iyisi bu olacaktır. Ama tabi ki... bana tanıdık bir bakış atanlar beni bazen meraklandırıyor. Bana fazla yakından yürüyen kediler de meraklandırıyor. Sadece ona küçük de olsa dokunduğumu umuyorum. Sadece eğer dönerse beni gerçekten olduğum gibi bileceğini umuyorum. Bir arkadaş.
Sayfa 261 - Martı YayınlarıKitabı okudu
·
175 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.