İlkeller ve Ölüm
Anlaşılıyor ki; ilkeller, hayatla ölüm arasındaki değişmeye akıl erdiremiyor: Burdaki canlılığın bir başka şekilde devam edeceğini zannediyorlar. Sanki onlarda varlığın ebediyyetine dair içgüdümsel bir inanç vardır. Hiçbir şey, ne bütün ve ne de bütünün parçaları ve hattâ ne de bunların gölgesi veya adlarının gaybolmayacağını, ancak başka tarzda bir şekil değiştirmenin bir evren kanunu olduğunu sezmiş gibidirler.
Bu âdeta mistik bir mülkiyyet duygusudur ki, canlıya mahsus olan bencil (hodbin) yönsemelerin (temayül) ürünü (mahsul) dür, ve yok olmaktan, yokluktan korkma duygusu, ölüm şeklindeki ebedi değişmenin anlam ve tesellisi, bu çeşit inançları yaratmaktadır.
Sayfa 15-16
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.