Onca yıldan ve aşk hakkında onca yazıdan sonra, Rabih farklı sonuçlara varacak; vaktiyle kelimelere dökülmeyen sezgiler, anlık özlemler, ruh eşlerine duyulan güven gibi ona romantik gelen şeylerin, bir ilişkiyi nasıl sürdüreceğini öğrenmesini engellediğini fark edecek. Aşkın ancak insan onun baştaki ayartıcı ihtiraslarına vefasızlık ederse baki kalacağına, ilişkilerinin yürümesi için ta en başka kendisini bu ilişkilere gark eden duygulardan vazgeçmesi gerekeceğine kanaat getirecek. Aşkın heves değil beceri olduğunu öğrenmesi gerekecek.