Bir dere boyunda yüksecik bir çam,
Kol atmış bir yıkık damın üstüne.
Dertli bir anacık çıkar her akşam
Diker gözlerini çamın üstüne.
Oturur kıyıda, düşünür... Ağlar
Dal budak seçilmez bir ana kadar.
Tarlası çoraktır, bahçesi kıraç,
Bırakıp gidemez, fakat kalsa aç
Şehid oğlunundur bu öksüz ağaç
Demiş: Yurt kurtulsun kimsesiz ana
Tek bir yavrusunu vermiş vatana.
Oğlunun diktiği fidan bir dalmış,
Büyümüş, yeşermiş, dal budak salmış.
Sazı bir dalına asılı kalmış
Kink tellerine vurdukça rüzgar
Saz ağlar, zavallı anacık ağlar.
Samih Rifat
Sayfa 33 - Safran Yayınları 2. Baskı, Ekim 2008Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.