Birçok kişinin şöyle dediğini işiteceksin: “Elli yaşına gelince inzivaya çekileceğim , altmışıncı yaşım beni tüm yükümlülüklerinden azat edecek.” Peki, daha da uzun yaşayacağının güvencesini nereden alıyorsun? Bunun planladığın gibi olmasına kim izin verecek? Yaşamının geri kalan kısmını kendine ayırman ve iyi bir zihin yaratmaya sadece hiçbir şey yapılamayacağı bir dönemini adamak seni utandırmıyor mu ? Son verilmesi gerektiği zaman geldiğinde yaşama başlamak için artık çok geçtir! Tüm planları ellinci ve altmışıncı yaşlara kadar ertelemek ve az kişinin ulaştığı bir noktada yaşama bağlamayı isteyerek ölümlülüğü unutmak ne büyük aptallık!
Sayfa 49 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.