Seninle Başlamadı Okuma kulübümüzün ilk kitabı olmasından dolayı oldukça mutlu olduğumu belirtmek isterim.
Seninle Başlamadı, kalıtsal aile travmalarımızın bizim kim olduğumuza, çözemediğimiz sebebini bilmediğimiz problemlerimize farklı bir bakış açısı sunuyor.
Bilimsel anlamda birçok şeyden bahsetmesine rağmen oldukça akıcı bir şekilde ilerliyorsunuz. Bunun sebebi belki de kitabın her sayfasında kendinizden, ailenizden ve hatta çevrenizden bir şeyler bulmanızdır.
Kitap üç bölümden oluşmakta. Beni en etkileyen bölüm ise birinci bölüm.
Hamilelik sürecindeki travmaları, stresi bunun anne ve bebek üzerindeki etkilerini hem danışanlarıyla yaptığı görüşmelerden hem de bilimsel verilerden yararlanarak açıklıyor. Örnek verecek olursak:
Mark Wolynn' nin danışanlarından biri intihara meyilli bir bireydir ve ölüm şeklini çoktan planlamıştır.
##$##yazarSeolar:i25454.$$#$$ ölüm planını sorguladığında ise kendisini buharlaştırmak ve yok etmek istediğinden bahseder. Wolynn, bu anahtar kelimelerin üzerine giderek ailesinde Yahudi olup olmadığını sorar. Kişi ilk başta yok dese de büyükannesi Polonya'da Yahudi bir ailede doğmuştur ve tüm ailesi Auschwitz fırınlarında can vermişti. Yani tam olarak gaz ile zehirlenmişler, yanmışlar ve buharlaşmışlardı. Dile getirdiği cümleler aslında yıllar önce atalarının yaşamış olduğu travmaların yansımalarıydı.
AİLEDE YAŞADIĞIMIZ DENEYİMLERİMİZ ANNEMİZ BİZE HAMİLE KALMADAN BAŞLIYOR. BÜYÜKANNEMİZ ANNEMİZE BEŞ AYLIK HAMİLEYKEN BİZİ GELİŞTİREN ÖNCÜ YUMURTA HÜCRELERİ ZATEN ANNEMİZİN YUMURTALIKLARINDA MEVCUTTU. PEKİ BU NE DEMEKTİ?
BİZLER BİR SÜRE ÜÇ NESİL AYNI BİYOLOJİK ÇEVREYİ PAYLAŞMIŞIZ DEMEKTİ.
Nasıl ki yenilen besinlerin faydaları, kullanılan maddelerin zararları plasenta aracılığı ile bizlere geçiyorsa yaşanılan stres,, korku, endişe ve travmaların hormonlara olan etkisi kısmen de olsa bize geçiyor.
Spermin yumurtayı döllemesiyle var olduğumuz dünyada ortaklaşa olan DNA 'mızın sadece % 2 sini bilmekteyiz. % 98'lik kısım ise kodlanamayan DNA ya da çöp DNA olarak isimlendirilmiştir. Oysa Epigenetik bizlere ailede yaşanılan travmaların kuşaklar boyunca aktarılıp bizim de nasibimizi alacağımızı söyler.
Yazarın çoğu düşüncesine katıldığımı belirtmek isterim fakat tek katılmadığım daha doğrusu kabul etmediğim bir nokta var ki o da :
'' BİRİNİN SUÇ İŞLEDİĞİ BİR AİLEDE DAHA SONRAKİ BİR NESİLDE DOĞAN BİRİ HİÇ FARK ETMEDEN O SUÇUN BEDELİNİ ÖDEYEBİLMEKTEDİR.'' alıntısı oldu. İYİ DE NEDEN???? diye sormadan edemiyor insan. Adil gelmiyor bir kere.
Neyse sonuç olarak bitmeyen sorunlarımızın bir sebebi de belki de gerçekten geçmişimizin kırıntılarıdır.
Hayat akıp gidiyor.
GELECEK NESİLDEKİ YARIŞMACI ARKADAŞLARA BAŞARILAR DİLİYORUM ÇÜNKÜ BEN ELENDİM.....
