Kuşlar
Güz mevsiminde havanın günden güne soğuduğu bir dönem vardır. O günlerin öncesinde havalar son kez açık, güneşli geçer. Yamaçlardan bakınca her şey gözler önüne serilmiş gibidir. Ovaya serpilmiş köyler beyaz duvarlı evleri, koyu bahçeleriyle küme küme toplanmıştır. Yaprakları sararmış tütün tarlaları görülür şurada burada. Traktörler toprağa bahar ekimi için sürerken yükseklerde gümüş kanatlı bir uçak süzülür. Ufuk çizgisine yakın bir çukurlukta ise boz dumanların örttüğü bir kent gözükür. Bütün bunların tepesinde büyük bir kuş sürüsü oradan oraya hızla uçmaktadır.
Çordon bunların kırlangıç olduğunu biliyordu. Sabahleyin odun kırmaya giderken telgraf direklerine tünemişlerdi. Tellere sıra sıra dizilmiş kuşların hepsinin de göğüsleri beyaz, gagaları sivri, kanatları çataldı. Kondukları yerde kıpırdamadan dururlarken arada bir cıvıldaşıyor, sanki hep birden kalkıp uçacakları anı gözlüyorlardı. Çordon bu kırlangıç topluluğundaki kusursuz güzelliği, görkemi, disiplini görünce kuşlara hayran kaldı; "Serçe sürüsü nerde, bunlar nerde!" diye düşündü.
Aynı kırlangıçlar dönüşte uçuyor, yazı geçirdikleri bu yerlerden ayrılış turlarını atıyorlardı. Koyu tüyleri güneş ışığında yanıp yanıp sönen koca bir kuş sürüsüydü bu. Havada hızla dönerlerken hiç sesleri çıkmıyordu.
Cordon kırlangıçlara baktı, baktı... Durmadan uçan kuşlar boş sonbahar bahçeleri üzerinde, son bir kez, geniş bir çember daha çizerek karman çorman oldular, ardından gene düzene girdiler, sonra engin ovaya doğru uzaklaşmaya başladılar. Kırlangıç sürüsü göğün mavi boşluğunda küçüldü, küçüldü; bir türkünün yankılanması gibi, gitgide uzaklaşarak koyu, ufak bir nokta haline geldi. Kimbilir hangi ülkeye uçuyorlardı göçebe kuşlar! Oysa Çordon sabahleyin onları hayran hayran seyretmiş, ötüşlerini zevkle dinlemişti. Kuşların uzaklaştığında yaşlı adamın üzerine bir gariplik çöktü, tatlı bir özlem dalgası ruhunu sararak gözleri yaşardı. Kuşları görmediği halde hâlâ ufka bakıyor, kaybettiği değerli şeyler için duyduğu acıyla göğüs geçiriyordu. Genç olsa giden kuşların arkasından bir ayrılış türküsü söylerdi
Sayfa 141Kitabı okudu
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.