"Başımla onaylayıp dışarıya bakacak şekilde koltuğa gömüldüm. Kafamda onlarca aptal soru dolanırken elim ister istemez sızlayan koluma gitti. Kumaşın yapıştığı kurumuş kan ve hemen altındaki kesik kendini hatırlatıyordu. Veya Kumral'ı? Sahi beni öpmek yerine neden hem kendini hem beni yaralamayı seçmişti? Gözlerimden bu düşüncenin beni iğrendirdiğini görmüştü ancak benim düşüncelerime neden önem versin ki? Birkaç gün önce ormanda beni öldürmeye çalışıyordu. Belki o da beni öpecek olma düşüncesinden iğreniyordu. Bunun beni yaralaması mı gerekirdi çünkü hiçbir şey hissettirmiyordu, tıpkı Ayaz'ın aptalca öpücüğü gibi. Burada aptal bir romantik kurgu çevirmiyorduk, düşmana âşık olacak falan değildim."
Sayfa 101
·
1 artı 1'leme
·15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.