Önemli kararlar öncesinde, mutlaka bir kabristana gider, tenhaya çekilip saatlerce otururum. Son yıllarda gözde mekânım Hasdal Mezarlığı.
Ölüm düşüncesi, hırs ateşini söndürür, dünyaya düşkünlüğü azaltır. Öleceğiz yahu! Ya Hû!
Nihayetinde, bey de ölür, abdal da. Mezarlıklarda herkes aynıdır. Hırslar dinmiş, ihtiraslar sönmüş, düşmanlıklar noktalanmış. Evler, arabalar, türlü eşyalar, banka hesapları; bütün bu oyuncaklar insanların elinden alınmış. Evet, oyun bitti. Rüya sona erdi.
Yazmıştık, yine yazalım: Ölüm, biriktirdiğimiz şeylerin altında kalmak olmalı.
Sayfa 332 - Profil kitapKitabı okudu
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.