İnsan ön yargılarından uzak bir şekilde çevresine baktığında ve eşyanın arkasındaki düzeni, intizamı ve hikmeti tefekkür ettiğinde yaratıcı bir Tanrı'ya inancı güçlenmekte ve O'nu inkâr neredeyse imkânsız hale gelmektedir. Elbette ki inanan bir insanın Tanrı'nın varlığı lehinde ortaya koyduğu deliller de tartışılabilir ve eleştirilebilir. Hatta bazı durumlarda zayıf olduğu da düşünülebilir. Delillerin zayıf olması ve bu konuda inanan insanın ortaya koyduğu argümanın yetersiz kalması, o delil ve argümanın ispat ettiği gerçekliğin var olmaması anlamına gelmez. Bu durum yalnızca insanın ortaya koyduğu entelektüel çabanın yetersizliğini gösterir. Oysaki Ehl-i sünnet kelamcılarına göre, delil ile delilin ispatladığı şey tamamıyla birbirinden farklıdır. Tanrı, zatı gereği delillerle ispatlanmaya muhtaç değildir. Deliller yalnızca inanan insanın kendi zihin dünyasını tatmin etmeye yöneliktir.
Sayfa 31 - DibKitabı okudu
·
229 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.