Sürekli susturulan sosyal papağanlar gibiyiz. Aynı sözleri söylüyor, aynı işleri yapıyor, aynı saatte uyuyor ve uyanıyor, aynı streslerin soğuğunda Üşüyoruz. Camların buğusunda yok olup giden kalpler gibiyiz. Aslinda hepimiz farkındayız koca bir topluma entegre olmaya çalışıp yapayalnız kaldığımızın.
Sayfa 59
··
1 artı 1'leme
·219 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.