Eleştirel yorum1: Dorian gray portresini Basil isimli ressama yaptırır. Basil'in arkadaşı Lord Henry Dorianla tanışmak ister ve aynı Basil gibi görünüşüne vurulur. Dorian bu yakışıklılığına rağmen toy bir çocuktur. Etrafındaki herkes sadece yakışıklılığı için yanında olmak ister. Ve Dorian bir gün bu güzelliğinin geçeceğini ve yapayalnız kalcağını düşünür. Neden yaşlanan kendisine çok benzeyen portresi olmasın? Neden yaptığı hataların bedelini portresi ödemesin? Şeytanla yaptığı bu anlaşma ona ebedi gençlik vaadederken, sorumluluklarından da kurtulan Dorian'ın hareketleri iyice pervasızlaşır. Resim çürümeye başlar. Eserin fazlaca uzatılmış, gereksiz ayrıntılara ve konuşmalara boğulmuş, didaktik değer taşıması için konudan uzaklaşıp paso tartışan kadın ve erkeklerin lüzumsuz sohbetleriyle dolu olduğunu farkettim. Hele lord Henry karakteri beni benden aldı. Artık sussun istedim. Lord Henry, romanda hedonizm, nüfuz, sanat, ahlaki yozlaşma ve toplumsal eleştiri dahil olmak üzere çeşitli temaları ve fikirleri temsil ediyor. Bir nevi şeytan gibi insan. Toplumun yozlaştırıcı etkisini ve yalnızca görünüşe dayalı bir yaşamın sonuçlarını temsil ediyor ancak abartılmış yeter diyorsunuz okurken. Gotik bir eser okuyup güzel vakit geçirmek yerine felsefe dersi gibiydi. Yazarın gay olduğunu biliyoruz ancak kitaptaki erkeklerin hepsi dorian hakkında yorum yaptıklarında sanki bir aşıkmış gibi yorum yaparlar. Bu bir yerde abartılı ve rahatsız edici. Kitapta gotiklik namına hiçbir şey yok. Bu kitabın gotik ve ürpertici olarak geçmesini anlayamadım. Dorian'ın ruhunu şeytana satma kısmı evet ancak tüm kitap tamamıyla didaktik tartışmayla dolu. Bir klasik olması anlaşılabilir yine okullarda ödev olması da anlaşılabilir ama keyifli vakit geçirmek adına bilemedim doğrusu. Doğaüstü elementler içermesi, ahlaki yozlaşma, hedonizm gibi karanlık ve ürkütücü temalar, aristokrasinin dünyasında çöküş ve ahlaki çürüme unsurları, gotik edebiyatı yansıtıyor ancak bu kitap bence yetersiz atmosferik unsurlara sahip. Gray'in dış görünüşü ile ahlaki yozlaşmasının çatışması da gotik edebiyatta önemli bir unsurmuş ama bence pek de değil. Wilde'ın kendi Estetik kaygısını yansıtan ve sanat ve ahlak hakkındaki görüşlerini aktarma arzusunu yansıtan uzun felsefi diyaloglar aşırı sıkıcı SIKICI. En azından şu yüzyılda bu gelişmişlik ve bilgi birikimiyle resmen tartışma metni hissi uyandırıyor nefret ettim. Farklı edebi unsurların bu şekilde harmanlamış yani bir roman yazıyorum ne bok varsa koyayım içine demiş. Bak sinirleniyorum yine. Neyse kitabı beğenmedim. Filmi daha iyi. Kendi görüşlerini okura yansıtmak için yazılmış didaktik oraya buraya yaşlanan tablo aşırı yakışıklı adam gibi elementler koyup üstü kapalı farklı şeyleri tartışan bir eser. #klasikkitaplar #dünyaklasikleri #hedonism #corruption #doriangrayinportresi #thepictureofdoriangray #doriangray #oscarwilde #gothicnovels #gotikkitaplar #gothic #darkacademia #autumnvibes #darkacademiaaesthetic

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · Can Yayınları · 201873,4bin okunma

·

160 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melis Ünler