Catherine ve Heathcliff'in Son Görüşmesi
Acı acı, "Ah, keşke ikimiz de ölünceye kadar seni böyle tutabilsem!" dedi Cathy. "Acı çekecekmişsin, bana ne. Ne diye çekmeyecekmişsin? Ben çekiyorum ya! Beni unutacak mısın? Ben toprağa girdikten sonra sen mutlu olacak mısın? Bundan yirmi yıl sonra, 'İşte şu, Catherine Earnshaw'un mezarı. Çok zaman önce onu sevmiştim; yitirdiğimde de deliye dönmüştüm. Ama artık geçti. O zamandan sonra birçok kadın sevdim. Çocuklarım benim için ondan daha değerli. Ölürken de ona kavuşacağım diye sevinmeyeceğim, çocuklarımdan ayrılacağım için üzüleceğim!' mi diyeceksin, böyle mi söyleyeceksin, Heathcliff?"
Heathcliff başını onun elinden kurtardı, dişlerini gıcırdatarak, "Bana bu kadar işkence etme, kendin gibi beni de çıldırtacaksın!" diye bağırdı.
(...)
Heathcliff yabanıl bir sesle, "Delirdin mi yoksa!" diye sürdürdü konuşmasını. "Ölüp giderken bana nasıl böyle şeyler söyleyebilirsin? Bütün bu sözlerin belleğime ateşten harflerle oyulacağını, sen beni bırakıp gittikten sonra da, günden güne, içimi kemirip beni tüketeceğini düşünmüyor musun? 'Beni sen öldürdün', derken yalan söylediğini biliyorsun. Biliyorsun ki Catherine, seni unutmak kendimi unutmak demektir! Sen rahata erdiğin zaman, ben cehennem azabı içinde kıvranıp duracağım; bu da mı korkunç bencilliğini susturmaya yetmiyor?"
(...)
"Benden daha çok acı çekmeni dilemiyorum, Heathcliff. Yalnız birbirimizden hiç ayrılmayalım. İleride bir tek sözüm sana acı verecek olursa, toprağın altında aynı acıyı benim de duyduğumu düşün ve o zaman hatırım için beni bağışla! Gel buraya, diz çök yine! Hayatında bir kez olsun bana kötülük etmedin. Yok, olmaz ama, eğer bana darılırsan, bunu hatırlamak sana benim o sert sözlerimden daha çok acı verecektir! Yine buraya, yanıma gelmek istemiyor musun? Haydi, ne olursun gel!"
Sayfa 194 - Can KlasikKitabı okudu
·
26 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.