Eğer tüm hayatımızı geniş bir kapsamda görmeye çalışırsak normal bir varoluşun her aşamasında, kendimizi tam da uzman gibi ve rahat hissetmeye başladığımızda, hayatın huzursuz kalbinin doğasının tam o anda bizi önceden rahat olan dönemin tamamen dışına çıkıp umutsuzca acemi olduğumuz bir döneme girmeye zorladığı açıkça görülebilir. Her evrede sanki yaşamayı yeni baştan öğrenmemiz gerekiyormuş gibi olur. Normal ve önlenilemez olsa da bu doğal hayat değişimleri genellikle büyük kayıplar olarak yaşanabilir. Çocukluktan ergenliğe geçmenin yası ya da erkek veya kadın olmak için ergenliği bırakmak ya da ebeveynlerimizin varlığından kayıplarına geçiş ya da çocuklarımızı altın gibi orijinal, akıllara durgunluk veren güzel periler yerine bizden nefret eden ve olabildiğince uzağa gitmeye çalışan gençler olarak yetiştirmenin yası ya da aynı çocukların bizim gibi sınırlı, korkak ve katı yetişkinler haline geldiğini görmelerinin yası ya da kendimizin saygıdeğer yaşayan idoller olmaktan nasıl da çapayı kaldıracak veya ineği yakalayacak gücü artık olmayan, unutulmuş sönük kahramanlar haline döndüğümüzü görmenin yası vb... Bunlar yaşamanın tamamen beklenen yasıyla dolu sadece birkaç evresidir.
Sayfa 13 - Butik Yayıncılık
·
29 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.