Gençliğin önemi hususunda İmâm-ı Rabbânî [ks], gençliğin ilk döneminin hevâ ve heves zamanları olduğu gibi aynı zamanda ilim tahsili ve salih amel etme vakitleri olduğunu söylemiştir. Üstelik bu dönemde şehvet ve nefis engellerinin insanı kuşatmasına rağmen şeriata (İslâm'a) uygun ameller işlemenin değerinin ve hesaba katılmasının hayatın diğer dönemlerinde işlenen amellere göre kat kat fazla olduğunu belirtmiştir.