Çünkü insan ölümle karşılaştığında kaçamıyorsa,yapacak bir şey kalmadığını biliyordur.
2 Haziran ve 12 haziran tarihlerinde Nevşehir de geçen on günlük bozkır olayını hafızalara kazınacak şekilde anlattıyor yazar. “Biz kardeştik hep birlikte, ne ara bizi birbirimize düşman ettiler. “ diyor kitap başlarında aslında huzur içinde geçen günlerin nasıl bozulduğunun özeti niteliğinde bu cümle. Yaşananları bu kadar içten bu kadar güzel anlatamazdı diye düşünüyorum. Etkileyici, akıllara kazınan, hafızalardan yer eden bir kurgu ile gerçeğin harmanlanması.
