Shakespeare bu eserinde bizlere ‘İnsan Aşk uğruna dostuna ihanet edermi' bunu vurgulamış. Şairane, sanatsal, ayrıca bir o kadar da komedi tarzında olan sahneleri okurken çok eğlendim. Dümdüz şekilde kolayca okunurken aslında her kelimenin altında bir anlam arayışına giriyorsunuz. Henüz yirmili yaşlarında iki soylu delikanlının farklı kadınlara aşık olmasıyla hikâye başlıyor, sonrası peş peşe gelen ihanet, kaos, trajikomedi olmuş. Bence yazar her satırı incelikli bir dille kaleme almış diyebiliriz. Her ne kadar sade kurgusu olan, bir oyun olsa bile, aslında herşey okuduğumuz kadar basit değil!! Aşk, dostluk, ihanet, merhamet derken oyun sonlanıyor, geriye ise bir kafa karışıklığı kalıyor.? İki delikanlının farklı kadınlara olan aşkı, peki ya iki dost arasında geçen üstü kapalı aşka ne demeliyiz? Bu tamamen okuyucunun isteğine kalmış bir soru olabilir de... sizi şaşırtabilir ancak doğru da olabilir. Daha iyi anlayabilmek için kitabı bitirdikten sonra çevirmenin ‘oyun üzerine' yazısını okuyabilirsiniz. Kitabın sonu büyük ihtimalle çoğu okura yetersiz ve şaşırtıcı gelmiş olabilir, şahsen bende biraz öyle oldu, yalnız şunun altını çizmek istiyorum bizim dönemimiz için böyle bir son ne kadar basit kaçsa da o zaman için asla aynı şeyleri söyleyemeyiz. Bu başarılı eseri herkesin okumasını çok içten bir şekilde istiyorum. Herkese şimdiden iyi okumalar. Görüşmek üzere.>>>

Veronalı İki Soylu DelikanlıWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2013936 okunma

·

1 artı 1'leme

·

78 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.