"Geleneksel Türk inanışları arasında "Umay" adı verilen, çocukların ve kadınların koruyucusu olduğuna inanılan manevi bir varlık inancı vardır. İslam'ı kabul ettikten sonra bu varlık kötü bir varlığa dönüştürüldü ve "Umacı" olarak anılır oldu. Müslüman olduktan sonra bu boşluğu Fadime Ana inanışı doldurdu. Bu anlayış, Anadolu'dan Orta Asya'ya kadar Türk topluluklarında yaşayan bir inanıştır. Bu özelliğinden dolayı halk inanışları ile müesses dinlere ait inançları çoğu zaman ayırt etmek güçtür."