“…Yüksek tahsil de görseler böyle cahil de olsalar.. Hepsi aynı matah… Bir yerden düşer gibi severler.”
İyi ama lütfen bu kepaze hâle olsun, sevmek dememeliydi. Düşen ve düşerken muvazenesi bozulmuş bir insanın insiyaki tutunmak hissine sevmek denir mi? Yere varır varmaz kıçının sızısını duyacak onunla avunacak. Sonra tekrar bir düşme… Tekrar aynı adi sızı.. Böylece beş on defa tekrarladı mı, ihtiyarlık ve ölüm.
Sayfa 59 - E-pubKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.