aklıma şey geliyor ara sıra: hani hayat bilgisi dizisinde kopil, gezmeye gitmek isteyen babaannesini, işi var diye savsaklamış, gezmeye götürmemiş, o gün de kadıncağız ölmüştü ve kopil vicdan azabından tiril tiril titremişti ya, o sahne benim için acayip bir ders olmuştu. bazen ben de bir şeylere geç kalıyorum diye çok üzülüyorum, daha da geç kalacağım diye çok korkuyorum. hâlâ hayattayım ve telafi etme şansım var fakat ya yetişemezsem ya telafi edemeden sevdiklerim ölürse ben ölürsem. canım sıkıldı yine.