Hiçbir şey yetişemez ölen serçelerin hüznüne
şehrin dışına taşar acı yanında insanlar birikir
eksildiğini duyar durup göğe bakan her kimse
bir çelmeye denk gelen kalbin sendeleyiverir
Artık uzaklara çağırınca bir kuş ya da bir sırra:
-tuhaftır ikinci bir macerayı hep sıkıcı buluruz-
köklerini korkusuzca derine salan çekingenlik
hüznün bumeranglaşan görüntüsü hatıramızda