Sanki bir arpa boyu yol almamışım
Yürümüş yürümüş aynı yolda kalmışım
Çektiğim yorgunluk ağrılı ayaklarım
Bilemem ki ne zaman gülerken dökülecek göz yaşlarım
Geceler ağır geceler kederli
Şehrin ışıkları aydınlatsa da her yeri
Göz görmez karanlık var bildiğim zifiri
Görenler aşkından yanıyor zanneder beni
Halbuki bıraktım ben bilmem kaç yıl oldu sevmeyi
Tek derdi sevda mı insanın sanki