Yine şaşacağınız başka bir yan, dergide o zaman ırk, kan, turan, toz-duman diye ortalığı velveleye veren kişilerin en az eleştirildiği grup olması. Derginin bütün sayılarının bir dökümünü yaparsanız göreceksiniz ki en az eleştiri konusu olanlar bunlardı. Başlıca iki nedenden ötürü: birincisi, bunları "çoluk çocuk ırkçılığı" sanmakta olmamız. İkinci neden, bunların artık Türk toplumunda bir yerleri kalmadığını sanmamız. Birinci sanıda yerden göğe kadar haklı olduğumuzu anladım. Bu ikinci sanıda ne denli yanıldığımızı şimdi anlıyorum. Yaptığımız eleştiriler dolayısiyle bize yapılan saldırılar, birinci kategoriden olan kişiler Olmakla beraber, saldırıların doğrudan doğruya ya da dolaylı olarak Milli Şeflik rejiminin çevrelerinden geldiğini şimdi daha belirgin olarak görüyorum.
Sayfa 273 - iletişim yayınları, yayına hazırlayan: ruşen sezer, birinci baskı, 1997, istanbul
·
102 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.