Bazen hafızamdaki bütün bilgiler bir anda tamamen siliniyor.
Çok derinliklerden gelen bir bakış açısıyla, her şeyin bir oyun gibi geldiği hayatı, bir anda yapmacık ve herhangi bir derinliği olmayan gereksiz bir tiyatro gibi görmeye başlıyorum.
Bununla birlikte "Ben kimim? Burası neresi? Neden istemediğim bir tiyatralin içindeyim? Burada ne işim var?" Şeklinde, her şeyin itici geldiği bir sorgu mekanizması çalışmaya başlıyor..
Sonra mı ne oluyor? O yaşadıklarımı da unutup, hiçbir şey olmamış gibi hayat tiyatrosuna kaldığım yerden devam...
Bununla birlikte gerçek bilincin aslında o olduğunu, içinde yaşadığımız, ismine hayat denilen bilincin ise sanal bir bilinç olduğunu düşünmeden de edemiyorum.
··
5 artı 1'leme
·5,4bin görüntüleme
Cümleler ne kadar tanıdık. Bir yere ait olmamaktır belki de sebep. Ya da hayatın anlamsızlığı bizi bu düşüncelere itiyor. Belki de kitaplar yaptı, bir daha mutlu olmadan hayatı sorgulatan cümleleri bulmamıza. Bu düşünceler içimizde bir derinlik oluşturdu istesekte o derinlikten çıkamıyoruz artık.
Var oluş sancısı denilen şey bu mu acaba? 🤔
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.