Ara sıra lise hikayeleri okumayı ya da izlemeyi seviyorum. (Bir nevi guilty pleasure diyebiliriz sanırım ) Yetişkinler dünyasının o büyük, baş ağrıtan problemlerinden kaçıp lise gençliğinin basit buhranlarını görmek beni rahatlatıyor. Ve sonunun her zaman mutlu bitmesi de ayrı bir güzellik tabi. SAP da bu açıdan tam bir lise hikayesi. Güzel kızın kankası çirkin kız kategorisindeki esas kızımız ve lisenin en yakışıklı ve çapkın çocuğu esas oğlanımız. Az çok olayların gelişimi ve sonucu tahmin edilebilir olsa da, eğlenceli ve kafa dağıtmalık bir kitaptı. Sonunda verdiği "insanları yaftalamanın saçma ve gereksiz oluşu" mesajını da ayrıca sevdim.
