... Konuşman, sözün sohbetin doğru, mertceydi. Senden gurur duydum hep. Öyle ki senden başka bir şey düşünemez, senden başka hiçbir şey göremez olmuştum. Yüreğim de kafam da seninle dopdoluydu. Sen benim için pırıl pırıl yanan bir yaz güneşi gibiydin. Nereye baksam o güneşi görüyordum. Ama senin yüreğin buz gibiydi bana karşı Charley. Orada zerre kadar yerim yoktu benim.
"Ben de ona şöyle dedim:
- Doğru, haklısın. Buz gibiydi yüreğim sana karşı. Orda zerre kadar yerin yoktu senin. Ama eskidendi bunlar hep. Şimdi değil. Hani baharda, güneş çıkar da, buzlar erir ya, yüreğim öyle oldu şimdi. Eriyiverdi. Yumuşayıverdi. Bütün buzlar çözüldü artık. Sular gürül gürül akar oldu. Yeşil yeşil birtakım şeyler tomurcuklandı, boy verdi. Kınalı kekliklerin kanat seslerini, saka kuşlarının ötüşünü duyuyoruz artık. Her şey güzel, her şey tatlı. Kış mış kalmadı artık Passuk. Ve ben bir kadının erkeğine duyduğu aşkın n'olduğunu öğrendim.
Sayfa 110 - Milliyet yayınlarıKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.