"Neden?"
Kitabı bitirdiğim andan itibaren zihnimde fitili ateşlenen ve benzerlerinin fitilinin ateşlenmesine neden olan o malum (^) soru.
"Bu kadın bu hâle nasıl geldi?"
"Onu bu eylemlere iten şey de neyin nesi?"
"Bu sonunu belirleme arzusunun kaynağı ne?"
Bir düşündüm. Başta yazarın hiçbir şekilde bu tuhaflıkların nedenini açıklamadığı, temelinde boşluklar bulunduran bir hikaye yazdığı fikrine kapıldım. Ardından kendi paylaştığım ve başkalarının paylaştığı alıntıları bir kez daha okuduğumda gerçekle karşılaştım. Cevap günyüzüne çıkmıştı! Aslında cevap hep oradaydı, sadece ben görmek için gecikmiştim...
Lise; evet, hayli ilginç bir karakterdi. Bu aşikar. Lakin durum bundan ibaret değildi. Lise'nin yaptığı hareketler ve başkalarının ona karşı olan önyargıları gözlerimizin önünü kalın bir perde gibi kapladığından asıl olayın farkına varmakta zorlandık. Biz Lise'yi bir türlü anlayamadık! Oysaki o, ağzından çıkan her kelime ile bizlere haykırıyordu!
"Ben de tıpkı sizler gibiyim!"
"Beni görün!
"Benim farkıma varın!"
"Asıl tuhaf olan bu içinde bulunduğumuz dünya ve ben ona bir türlü ayak uyduramıyorum. "
....
Gerçekte olan neydi biliyor musunuz?
Lise yalnızdı.
Lise hayatı sevmiyordu.
Lise acı çekiyordu.
Tıpkı milyonlarca insan gibi.
Tıpkı bizler gibi.
Giydikleriyle, hareketleriyle, kurduğu bütün planlarla tüm kitap boyunca onu görmemizi istedi. Ama hiçbirimiz onu göremedi. En sonunda da Lise aramızdan öyle bir ayrıldı ki sonunda kendini herkese fark ettirmeyi başardı. Aslında biliyor musunuz, suç bizdeydi. İnsanlara direk önyargı ile yaklaşan ve onları çok geç olmadan anlamayı beceremeyen; her daim kendini düşünen, bencil bizde, bizlerde. Lise ise bu düzenin(!) peşinden sürüklediği toplumun, kurbanlarından yalnızca biri...
♫ November - Kai Engel
*Umutla kalın
Sürücü Koltuğu 
Muriel Spark
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.