Leo Perutz'dan okuduğum ilk eser oluyor kendisi. Daha önce ne bu kitabı ne de yazarı duymuştum. Açıkçası hiçbir beklenti beslemeden başladığım ve konusunu merak ederek okumaya karar verdiğim bir eserdi benim için ama beklentimin çok çok üstünde bir eserle karşılaştım. İnanılmaz beğendiğimi söylemeliyim.
Konusundan kısaca bahsedersem;
Leonarda Davinci hepimizin bildiği son akşam yemeği resmini yapmaya çalışıyordur ancak resimdeki İsa2nın havarilerini resmetmek için gerçek hayatta karşılaştığı tipleri bulmaya çalışır. Yahuda2yı bir tülü resmedebileceği kişiyi bulamaz ve bu yüzden resim gecikir. Yahuda, İsa'ya olan sevgisini inkar etmiş, kabul etmemiş ve kaçmıştır bundan. Bu özelliklere sahip birini arar Leonardo. B sırada İtalya'ya gelen Alman bir tüccar ile tanışır ve tüccarın italyadaki hayatını okuruz. Tüccar babasına borçlanan Bocotto adındaki bir adamdan borcunu almaya çalışırken aynı zamanda bir kadına aşık olur ancak işler istediği gibi gitmez çünkü kız herkesçe bilinen cimri bocotto'nun kızı çıkar. Kitap boyunca tüccarın nasıl Leonardo'nun yahudası olduğunu okuyoruz.
Gerçekten yazarın dili çok akıcıydı. Öncelikle bununla başlamak istiyorum çünkü üzerine saatlerce konuşabilirim. Sanki tiyatro okuyormuşsunuz gibi bir havada yazılmıştı eser. Ben her zaman tiyatro okumayı çok seven biri olarak bu eseri okurken hiç zorlanmadım ve ilaç gibi geldi. O kadar akıcıydı ki sayfalar su gibi akıyor elinizden. Üstelik konu da merak uyandırıcı ve ilginç olduğu için okudukça okuyorsunuz. Sayfaları nasıl çevirdiğinizi anlamıyorsunuz. Çok fazla
William Shakespeare havası aldım kitaptan ve yazardan. Çok hoşuma gitti. Diyaloglardan , karakterleri konuşturma şekline kadar tiyatro sahnesi okuyormuşum gibi hissettirdi. Konuşmalar çok o şekilde yazılmıştı. Çok melodik ve kafiyeli sözler vardı.
Her karakter kendine özgüydü.
Behaim karakteri başlangıçta düşünce yapısı olarak zeki gelmişti ve beğenmiştim ancak sonlara doğru dönüştüğü kişilik yada benim göremediğim gerçek yüzü beni çok şaşırttı doğrusu. Böyle bir son hiç beklemiyordum. Aşık oluşu, peşinde koşması ve yavaş yavaş elde edişi hoşuma gitmişti. Gerçek gelmişti. Ancak bu aşktan bu kadar kolay vazgeçebileceğini beklememiştim. Kafaya taktığı alamadığı borcu elde etmek için aşkına ihanet edip, aşkını gömmesi tamamen çok bencilce geldi.
Öbür taraftan bocotto'nın karakteri de çok güzel yansıtılmıştı. O bencillik ve cimrilik diyaloglarından inanılmaz güzel aktarılıyordu. Her cümlesi hem komik hem de üzücüydü aslında. Korkunç bir karakterdi.
Bocotto'nın kızı üzerinde çok durulan bir karakter değildi ama saflığı ön plandaydı. Nedense aptal gelmedi bana ve sevdim bu saflığını da. Sonunda üzüldüğümü de söyleyebilirim.
Asıl en dikkatimi çeken karakter ve yazarımızın gerçek hayattaki birinden esinlenerek yazdığı karakter hem hırsızlık çetesinde olan, hem üniversite öğrencisi hem de sanatçılarla takılan bocottanın kızına aşık olan ama bunu kalbine gömen , o kızın mutluluğu için kendini bile feda eden kahramanımızdı. Gıcık bir yanı var gibi gelmişti başta ama sonradan çok beğendim. Gerçekten en sağlam karakterdi. Gerçek hayatta olsa 'adam ya' diyebileceğim biri. Aşkın ne demek olduğunun güzel bir insan olmuş aktarımıydı bence. Behaim ile aralarındaki karakter farkı uçurumu diyaloglarını çok sevmeme yol açtı. Güzel bir ikiliydi. Sonunda beklemediğim bir olaya aşkı için karışması sonucu kendini feda etmesi ve son sözleri beni çok üzdü.
Genel olarak derin anlamlar içeren ve her sözü alıntılamak istediğim bir eserdi benim için. Leonardo karakterine fazla önem verilmemişti ve bu aslında hoşuma gitti çünkü asıl olay yahuda'nın nasıl resmedildiği aşamasıydı. O kadar güzel bana geçti ki yazarın vermek istediği mesajlar.. Yahuda'nın günahı ve kim olduğunu Behaim üzerinden anlatmış yazarımız. Leonardo'nun bunu keşfediş aşaması da efsaneydi. Son anda aydınlandı, Yahuda'sını buldu ve resmi tamamladı.
Sonu çok hızlı bitti gibi oldu. Tek eleştirebileceğim belki bu ama bir şey diyemem buna da. Aslında ayarındaydı da sadece ben daha uzun olmasını isterdim çünkü bayıldım. En son Behaim'in italya2ya geri gelmesi ve resme bakması.. etkileyiciydi.
Dili sıradan olduğu için kitap sanki tiyatro gibi yada basit bir eser gibi gözükebilir ama kesinlikle değil. İçinde barındırdığı her söz , konusu , anlamı çok güzel. Aslında yazar anlatmak istediği etkileyici ve ağır bir konuyu çok akıcı bir kurguya, akıcı bir dille monte etmiş. Ortaya efsane bir eser çıkmış. Ben gerçekten çok beğendim.
Kesinlikle okumalısınız. Kurgusu, işleyişi, karakterleri, akıcılığı , merak uyandırıcılığı efsane.
Leonardo’nun Yahuda’sıLeo Perutz · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20212,356 okunma
·
38 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.
