İpi kopmuş, yırtık bir uçurtma
Gibi geçti ömrün
Savruldun ordan oraya
Sonunda takılıp dalına acının paramparça
Ona tutundun, yaprağı oldun kaynayıp
Bu yüzden işte, kendini yakan yalnız
Tuhaf bir alevdin
Hayatta sen en çok yanmayı sevdin
Sayfa 174
·
381 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.