Gel ey fasl-i bahârân mâye-i ârâm ü hâbımsın
Enîs-i hâtırım, kâm-ı dil-i pür-istırabımsın
(Gel ey bahar mevsimi, sen benim huzur ve uykumun özüsün;
düşüncemin arkadaşı, ıstıraplı gönlümün neşesisin.)
Sayfa 27Kitabı okuyacak
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.