Duygular ortaya çıkmak ve anlaşılmak için fikirlerle birlikte olmak zorundadır. Fikirler duyguların gidasıdır. "Yol kenarında gözyaşları içinde bir çocuk gördüm. Ablası çocuğun yaşlarını kurutmaya çalışıyordu. Dikkatle yanaşıp dedim ki 'Çocuğum, niçin tahta ayakkabı giyindin?' Çocuk ızdırap içerisinde ayakkabılarına bakarak vereceği cevabı bulmaya uğraştı ve artık başka hiçbir şey düşünmeyerek ağlamayı kesti; böylece kederi devam ettiren fikir ortadan kalktığı gibi keder de sona erdi. Bir asker heyecanlı bir çarpışmada bedenine giren kurşunu hissetmeksizin savaşa devam eder. Niçin? Çünkü dikkati bir başka noktaya çevrildiğinden yarasını görmüyor ve görmediği bir ağrıyı hissetmiyor. Fakat yara bilfiil mevcuttur ve vücut, kanın devamlı olarak akması sebebiyle hayatı sürdüremeyecek derecede zarar görmüştür. Organlarla ilgili bu zararla beraber yaralıda bir fikir, bir biliş meydana gelmedikçe ağrı da yoktur. Keza hipnotizma uykusunda bulunan birinin kaslarını iğnelerle incitmek müm- kündür. Fakat uykuda olan şahıs bir şey hissetmez, çünkü bilgisi yoktur." (Eymieu)
Sayfa 278Kitabı okudu
·
1 artı 1'leme
·251 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.