Kitabın bir yerinde şöyle diyordu: İnsanların inandığı bir ütopya, ütopya olmaktan çıkar. Aliya İzzetbegoviç' de Bosna'nın özgürlüğüne, birliğine yürekten inanmıştı.Edebi anlamda mücadelesini çok beğenerek okudum. Diğer yandan gerçeklerin acısı tokat gibi yüzüme vurdu. Müslüman alemine yapılan zulümler Bosna'da da vukuu bulmuştu. Okurken bir insan ve Müslüman olarak çokça üzüldüm. Unutmamak için okumak gerek velhasıl..
