Sokaklar uyurken, güneş henüz saklandığı yerden çıkmamışken seni yazdığım satırları yakarak ısınıyorum. Sonra uçuşan küllere bakarken bir öksürük nöbeti geliyor herşeyi unutup seni tekrar yazmaya başlıyorum. Bu döngü hergün tekrar ediyor ve yazdıklarımı yakerken de tekrar yazarken de gecenin serinliğinde ısınıyorum. Güneş ortaya çıktığında herşey bitiyor. Kediler gibi uyuyorum sonrasında.
·
277 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.