koşuşturmaca içerisinde geçen gençlik yıllarımı bir türlü eğlenceli, güzel yıllar olarak anımsamayı beceremiyorum. ''her yere düşerken güneş ışıklan'' diyor baudelaire, ''tükendi gençliğim zifiri karanlık fırtınalarda." gençlik anıları tuhaf ölçüde trajedi haline getirilir. neden büyümeye, o sürece ait anılar