꩜ aleyna
@_koi
𓍊𓋼𓍊
ˣben artık büyü*yüm
open.spotify.com/user/r3boswnzl8...
312 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
beni tanıdığınızda bugün olduğum insan değildim.
Sayfa 35 - can yayınları kısa klasikler
kendisiyle dalga geçebildiği sürece, insanlar akıl sağlığını yitiren bir adama daha ılımlı bakmaya meyillilerdi.
"gerçekten de, gelebilir miyim? kulağa heyecanlı geliyor."
"daha çok kirli ve kokuşmuş geliyor."
"sen nerden bileceksin ki? senin koku algılayıcıların yok."
"ama fantastik bir hayal gücüm var."
Okur Takip Önerileri
cinder manyeto bandını kavrayan parmaklarını esnetti. "elbette sevginin ne olduğunu biliyorum." ve üzüntünün ne olduğunu da, diye düşündü. öyle olduğunu kanıtlayabilmek için ağlayabilme yeteneğine de sahip olmayı diledi.
cinder'in gözü gökyüzüne öylece duran aya takıldı ve kollarındaki tüylerin diken diken olduğunu hissetti. aya bakmak her zaman içini paronayak hislerle doldururdu. sanki orada yaşayan insanlar onu izliyor olabilirmiş ve eğer aya çok uzun süre bakarsa onların dikkatini çekebilirmiş gibi hissederdi. belki bunlar batıl inanç saçmalıklarıydı ama zaten aylılarla ilgili herşey hem ürkütücü hemde tekinsizdi.
ölümcül bir hastalığa sahip olan ile intihar etmekten yorgun düşenin ortak noktası, ilerleyen zamanda geri gidiyormuş gibi görünmeleridir.
bu cümle, yazmayı öğrendiğimin kanıtıdır. bu cümleyse, okumaya devam ettiğinin kanıtı. birlikte, iki kanıtı olan bir suç işleyeceğiz. bir hayata son vereceğiz. ancak korkma. doğum yeri belli olmayan ölümün serpilişi o kadar yavaş olacak ki ölenin kim olduğunu anlamayacaksın. işlediğin bir suçtan ötürü, belki de ilk kez pişmanlık duymayacaksın. belki de o gün geldiğinde, bir hayata son vermenin suç olmadığına inanacaksın.
kabul etmen gereken ilk gerçek de, doğumunda gözlerinin kapalı olduğudur. hayata karanlıktan geldiğini bilmelisin. anavatanın karanlıktır.
sevgi, tırmananları birbirine bağlayan bir halattı. biri düşerse diğerlerinin hayatta kalması için halatın kesilmesi gerekiyordu. ancak sevgi, kesilemeyecek kadar kaim bir halattı ve sonunda herkes düşerdi. aptallar sevdikleriyle düşer, kötüler sevdiklerini aşağı çeker. onda ikisi de vardı.
çocukluk, ergenlik ve yetişkinlik dönemlerin olmayacaktı. büyüyen bir zihinden ve onu saran etten ibaret kalacaktın. sadece bir insandan doğmuş olmaktan dolayı senden beklenen görevlerin hiçbirini yerine getiremeyecek ve sana sunulmuş hiçbir haktan yararlanamayacaktın. çünkü kurallara odaklanmış olacaktın. diğer çocuklar saklambaç oynarken, sen
aynı yerde kaldıkça, nesneler ve insanlar yozlaşır, çürür
ve de leş gibi kokmaya başlarlar.
gecenin sonuna yolculuk;
louis ferdinand ceiine
unutma ki zaman, gidecek yeri olmayanların evidir. sadece zaman onları ileriye taşır. zamana güven. yaşarken asla varamayacağın yerlere seni sadece o götürür. oku ve zamana bırak.
belki de sadece bu beni üzüyor: kim olduğunu bilmemek. ancak önemli değil. çünkü kim olursan ol, bana dönüşeceksin. bittiğin an başlayacağım. sana, yaratarak yok olmanın anlamını ezberleteceğim. kendinle ve hayatınla vedalaş. okuduklarını reddetmeye çalışsan bile belleğin sana ihanet edecektir. gözlerinden girip zihninden çıkan her bilgi, sahip olduklarından birini yok edecek. benimle savaşma. çünkü kazanırsan, kaybedersin.